Narzędzie IBM UrbanCode Deploy, które często wykorzystujemy w realizowanych przez nas projektach, ciągle się rozwija. W ostatnim czasie pojawiła się nowa funkcjonalność, pozwalająca na projektowanie szablonów aplikacji. Dzięki temu możliwe stało się ustanowienie standardów oraz ułatwienie automatyzacji aplikacji, bez konieczności tworzenia całego procesu od podstaw. Szablony aplikacji minimalizują konieczność przemieszczania się pomiędzy stronami interfejsu użytkownika i ułatwiają pracę nad procesami. Aplikacje, których deployment automatyzowaliśmy, bardzo często nie różniły się znacząco od siebie, a mimo to konieczne było tworzenie każdego procesu od początku. Dzięki szablonom aplikacji, które pojawiły się w najnowszej wersji narzędzia, nasza praca z pewnością będzie dużo prostsza i szybsza.
Template aplikacji pozwala użytkownikom tworzyć aplikacje zawierające już wcześniej przygotowane środowiska, zasoby i komponenty, co znacznie ułatwia pracę i skraca czas dostarczenia zautomatyzowanego deploymentu aplikacji.
W pierwszym oknie pojawiającym się podczas tworzenia szablonu aplikacji, wymagane jest tylko podanie nazwy. Istnieje jednak ciekawe, opcjonalne pole pod nazwą „Required Component Tags”, gdzie możemy ograniczyć użytkownikowi możliwość wybrania określonej ilości komponentów danego rodzaju, oznaczonych wcześniej zdefiniowanymi znacznikami.
Po zapisaniu mamy już otwarty swój szablon aplikacji. Kolejnym krokiem jest zdefiniowanie właściwości aplikacji oraz gate’ów do promocji pomiędzy środowiskami.
Kluczowym elementem tworzenia szablonu aplikacji jest sam proces aplikacyjny lub kilka takich procesów:
W tym miejscu wprowadzamy m.in. nazwę oraz opis. Dobrze przygotowane opisy, czy to w przypadku wcześniejszej konfiguracji, czy samego procesu aplikacyjnego, będą niezwykle pomocne dla użytkowników korzystających z szablonów i ograniczą komunikację z autorem template’u.
Okno do projektowania procesu aplikacyjnego dla szablonu jest analogiczne do tych, które pojawiają sie przy tworzeniu innych procesów w IBM UrbanCode Deploy. To ułatwia potencjalnemu użytkownikowi płynne wejście w pracę z nową fukcjonalnością.
Aby w pełni wykorzystać możliwości szablonów aplikacji, trzeba również stworzyć szablon zasobów (resource) oraz szablon środowiska. Dzięki temu, przy pracy nad automatyzacją aplikacji z wykorzystaniem szablonu, otrzymamy aplikację na konkretnym środowisku z już podpiętymi agentami.
Takie całościowe podejście pozwala zredukować czas oraz podnieść jakość automatyzacji.
Istnieje możliwość określenia pewnych wartości, których osoba korzystająca z szablonu nie będzie mogła zmienić, co może przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa, ochrony środowisk oraz narzucenia pewnych standardów przy tworzeniu automatycznego procesu. Szablony aplikacji mogą narzucać, które komponenty muszą być wykorzystane w procesie, a także pozwalają określić ograniczoną grupę komponentów do dowolnego wykorzystania. W tym kierunku trzeba konsekwentnie stosować znaczniki dla komponentów. Nowe możliwości pojawiają się także przy określaniu ról i uprawnień. Administrator może wprowadzić ograniczenia, aby dany użytkownik mógł tworzyć aplikacje tylko na podstawie jednego lub kilku szablonów. Daje to możliwość przypisania specjalisty o danych umiejętnościach i wiedzy do automatyzacji aplikacji ze specyficznego obszaru.
Tworzenie szablonów aplikacji to jest tylko znaczne ułatwienie pracy specjalistów, ale przede wszystkim oszczędność czasu, którego w projektach przeważnie brakuje, a także wyższa jakość automatyzacji.